दर्द ? ? ?
उसे चोट पहुँचने दे
घाव से खून बहाने दे
पीड़ा देकर सताने दे
वेदना से तड़पाने दे
आहिस्ता आहिस्ता लुप्त होने दे
स्वस्थ होने दे
धीरे धीरे बाहर निकलने दे
और फिर
किसी ओर उड़ जाने दे .......

चिल्लाकर कहना चाहती हूँ
बड़ी जोर से शोर मचाते हुए
चीख कर बताना चाहती हूँ
सैतान के बारे में और
मेरे हालत के बारे में ...

न जाने इतनी सब्र और
सहन शीलता कहाँ से
और क्यों हो गए थे मेरे ! !

बेजान सी मुस्कुटाहट के साथ
गुनगुनाती आवाज से बोली

'' इधर मैं ठीक हूँ पापा !
आप अपना ख़याल रखना और
समय समय पर माँ को
दवाई पिला लेना .......''

గట్టిగా అరిచి చెబుదామనుకున్నాను

గోల గోల చేసి

రాక్షసుడి వేధింపులన్నిటి గురించీ

పూస గుచ్చినట్టు

వివరించాలనుకున్నాను

ఆశ్చర్యం గా ఒక్కసారి

నాలో ఇంత సహనం భరించే శక్తి ఎలా వచ్చాయి ?

నెమ్మదిగా గొణుగుతున్న స్వరంతో అన్నాను

నేను ఇక్కడ చాలా బాగున్నాను నాన్నా !

మీరు జాగ్రత్త గా ఉండండి .

అమ్మకి వేళకి మందులు వెయ్యడం

మరిచిపోకండి .

न तो वो  मर गयी थी
न वो डूब गयी थी

नाहि  बेबस होकर
तड़प तड़प कर रो रही थी

खिन्न उदास दुखी
न न न बिलकुल न

बरसों का बंधन टूट कर
आज वो आजाद हो गयी थी

सलाखों को तोड़कर
रिहा हो गयी थी और

अपने पंखों को फैलाते हुए
उड़ गयी थी

ख़ुशी से रहेगी
अब चैन से जियेगी

शुरुआत कर
आज अभी और इसी वक्त

वहीँ से शुरुआत कर ,
जहाँ तुम खड़ी हो......

डर से दर्द से शक से ,
किसी भी हालत में होने दे तुम
मगर शुरुआत कर .......

धड़कती दिल से कांपते हाथों से
कोई बात नहीं , शुरुआत कर ........

शुरुआत कर
और रुकना मत

उसके बारें में तो छोड़
तुम अपना काम कर

किसी भी कीमत पर
तुम शुरुआत कर

उतनी से शुरुआत कर ,
जितनी तो हैं अब तुम्हारे पास

वहाँ से शुरुआत कर
जहाँ तुम अब खड़ी हो

बस , शुरुआत तो कर
अभी और इसी वक्त .........

मंदिर में नहीं , नहीं मधुरापुर
बृन्दावन में नाही
पर्वत पहाड़ बाग़ बगीचे
किशन को कहीं न पाये

स्वर्ग पाताल अवनि तल में
नहीं देखे मधु सूदन
दुखित ह्रदय से मीरा बोली
राधा ! किशन को छोड़.......

तोहे मन में , बंद गोपाल को
मुक्त करिय्यो राधा !
मुरली मोहन नन्द नंदन की
दरिशन  करिय्यो राधा .........

प्रभु दरिशन  बिना
जीवित ना रही
कृपा करिय्यो राधा !
साधू संत ऋषि आतुर देखत
रहम करिय्यो राधा !

मीरा के प्रभु गिरिधर नागर
बसत राधा मन मंदिर
राधा प्रीतम नन्द गोपाल
बसत राधा मन मंदिर

कृपा करिय्यो राधे राधे
दरिशन करिय्यो प्रभु के.......

మందిరమున కానడు

మధురా నగరిలో కానడు

బృందావనమున లేడు

కొండలు కొనలు ఉద్యానవనములు

ఎక్కడ వెదికినా లేడు

స్వర్గ మర్త్య పాతాళ లోకముల

అతని జాడలు కూడా లేవు

నంద నందనుడు

నవనీత చోరుడు కానగ లేడు

దుఖిత యై మీరా అడిగెను

రాధా ! కృష్ణుని విడిచి పెట్టు

నీ మనస్సులో బందీ గా ఉన్న

మురళీ మోహనుని దర్శనము కలిగించు

ప్రభు దర్శనము లేకుంటే

నేను జీవించ లేను

రాధా ! నామీద దయ చూపించు

సాధువులు గురువులు ఋషులు

ఆత్రముగా వేచియున్నారు

రాధా , కనికరము వహించు

మీరా ప్రభువైన గిరిధర గోపాలుడు

రాధ మనసులో కొలువైనాడు

రాధా సఖుడు నంద నందనుడు

రాధ మనసులో నివసిస్తున్నాడు

దయ చూపించు రాధే రాధే

ప్రభు దర్శనము కలిగించు

I am a folk song , that
Lives in the mouths of
Illiterate lady labourers of
One Tea Estate .

It has no tune that attracts masses
Verses are not rich in language
Without mind pleasing melody and
Surprising literature ,
No eminent musician adopts it
And nobody sings it in
Prestigious music concerts

But it has a meaning .....
The meaning which touches
and hurts every heart
And wets every eye .

Its about a betrayal in love ,
The agony of abandoned ,
Carrying the pang of a
Tormented soul ,
And about the recurring pain
that stings someone repeatedly .

If I say , I miss you
If I feel like requesting you again
If I say , sorry and
If I say please................
.
.

If I say , I badly wanted to hug you
If I say , I am dying for your sweet kiss
If I say , I am thinking of you
If I say , its an appeal my dear !
.
.

If I say , you are my moon
If I say , you are my queen
If I say , you are my love and
If I say , you are my soul............
.
.

If I say , my heart is beating for you
If I say , I am broken
If I say , I am shattered and
If I say , I am collapsed
.
.

If I say , I love you so much
If I say , I need you
If I say , its a petition and
If I say , its a pray
.
.

If I say , sorry again and
If I say  please................
If I say.............
If I say.............

కొంచెం బిజీగా ఉన్నానంది
తరవాత ఫోన్ చెయ్యమని
మర్యాదగా చెప్పింది
కొంచెం బిజీగా ఉందంట ....
కొంచెం బిజీగా....
ఎంత కొంచెమో మరి ....... ?  ?  ?

పచ్చటి నుదురు మీద
రెండు కనుబొమల మధ్యా
పెట్టుకున్న నల్లటి
స్టిక్కరంత కొంచెమా ?

ఎర్రటి పెదాలకీ
పనస తొనలాంటి
చుబుకానికీ మధ్య దాగున్న
పుట్టుమచ్చంత కొంచెమా ?

నన్ను కవ్వించి కవ్వించి
ఉడికించి చంపాలని
కనీ కనబడకుండా స్వల్పంగా ఒదిలేసే
అల్లరి  పైటంత  కొంచెమా  ?

గింజుకుని  పెనుగులాడి
పారిపోవడంకోసం తప్పనిసరై
ముష్టిగా పడేసే ఒక
పిసినారి ముద్దంత కొంచెమా  ?

కొంచెం బిజీగా ఉందంట ....
కొంచెం బిజీగా....
ఎంత కొంచెమో మరి ....... ?  ?  ?

దొరకదా  ?
సాయంత్రం దొరకదా  ?
పోనీ రేపైనా దొరకదా  ?
ఆ కొంచేనికి బదులుగా
బ్రహ్మాండమంత  మిఠాయి
పొట్లం మొత్తం నొక్కెయ్యనా   ?